Wat zou het mooi zijn als ieder mens vrede met zichzelf zou hebben. Dan zou er geen enkele reden meer zijn tot oorlogvoeren of elkaar pijn doen. Een goed gevoel over jezelf verdringt namelijk iedere behoefte om iemand anders te kwetsen.
Wanneer wij, alle 7 miljard mensen, zich met onszelf bezig zouden houden, in plaats van met anderen of situaties de schuld te geven van het slechte gevoel dat we over onszelf hebben, dan is er geen enkel conflict meer op aarde.
Dan is er vrede.
Ieder jaar met kerst staan de meesten van ons daar bij stil. Bij vrede op aarde. Helaas laten we ons snel daarna weer meevoeren door de stroom van afleiding en excuses, waardoor we ons met die vrede niet meer bezig houden. We hebben wel iets beters te doen: we moeten boodschappen doen, werken, geld verdienen, kinderen opvoeden, tv kijken, gamen, naar het schaatsen kijken, enzovoort.
Dan raken we ver bij onszelf vandaan. Meestal is er ook geen vrede.
Toch ligt de vrede om de hoek. Naast je hart of er helemaal in. Klaar voor het grijpen.
We hoeven er niet voor naar fantastische bestemmingen met blanke stranden. We hebben evenmin de hoofdprijs in de staatsloterij nodig. Sta er gewoon bij stil. Wees stil en luister naar het kloppen van je hart. Het vraagt om rust en stilte zodat je de ware behoeften van je hart waarneemt.
Deze behoeften zijn zo simpel. Zo gewoontjes, maar o zo mooi en schoon.
Het is de vrede, waarvoor Boeddha onder zijn boom ging zitten om zich af te vragen waar het lijden van de mens vandaan kwam. Wel, het komt uit zijn eigen hart. Het komt van dezelfde plek waar ook vrede woont.
Steeds hebben we de keuze om te kiezen voor vrede of voor lijden. Wij sturen de boot. Wij kunnen iedere keer weer die keuze maken. Daarvoor hoeft het echt geen kerst te zijn……